News Universal News/Blog/News module

Έλενα Χριστοφόρου

Αγάπη, μεράκι και φιλοξενία μπορεί ο επισκέπτης να βιώσει στη μικρή καφετέρια «Για Πάντα Χειμώνας» στο χωριό Οδού, όπου πέρα από τον μυρωδάτο καφέ, θα βρει παραδοσιακό μέλι, βότανα που ευδοκιμούν στην περιοχή, παραδοσιακά γλυκά και άλλα κυπριακά προϊόντα.

Η ιδιοκτήτρια της καφετέριας, Πετρούλα Ιωάννου, μας μιλά για την απόφασή της να δημιουργήσει αυτή τη μικρή επιχείρηση, καθώς και για το πώς βιώνει τις συνέπειες της καταστροφικής πυρκαγιάς στην ορεινή περιοχή Λάρνακας – Λεμεσού.

Τονίζει πως η αγάπη της για την περιοχή, της δίνει δύναμη να συνεχίσει και να κάνει φιλόδοξα σχέδια για ανάπτυξη της καφετέριας. Σημαντική θεωρεί την οικονομική στήριξη που έλαβε από την ΚΟΓΕΕ και την ευκαιρία που παρέχει για προβολή και δικτύωση με άλλες επιχειρήσεις.

 

Πώς πήρατε την απόφαση να δραστηριοποιηθείτε στον τομέα της εστίασης με δική σας καφετέρια;

Την απόφαση για τη δημιουργία της καφετέριάς μας την πήραμε μαζί με τον σύζυγό μου, βλέποντας την ανάγκη που υπήρχε στο χωριό για υπηρεσίες τέτοιες προς τους επισκέπτες αλλά και τους κατοίκους.

 

Πόσο καιρό διατηρείτε την καφετέρια και ποια χαρακτηριστικά την κάνουν να ξεχωρίζει;

Αρχίσαμε να λειτουργούμε εδώ και πέντε μήνες σ’ ένα μικρό χώρο στο κέντρο του χωρίου, όπου ο επισκέπτης μπορεί να πάρει τον καφέ του στο χέρι και να κάνει τον περίπατό του ή να καθίσει σε μας, δίπλα από τον ποταμό μέσα στα δέντρα. Το κυριότερο χαρακτηριστικό που μας κάνει να ξεχωρίζουμε είναι η αγάπη για τον χώρο μας και γι’ αυτό που κάνουμε. Πέρα από τον καφέ, κοντά μας ο επισκέπτης μπορεί να βρει το μέλι που παράγει η οικογένειάς μας στα «Μελισσοκομεία Χειμώνα», βότανα που ευδοκιμούν στην περιοχή και στα βουνά μας, τοπικά γλυκά και μαρμελάδες και διάφορα άλλα κυπριακά προϊόντα.

 

Πώς σας επηρέασε η καταστροφική πυρκαγιά που έπληξε την περιοχή σας;

Εκτός των υλικών ζημιών που προκάλεσε, η πυρκαγιά μας επηρέασε και οικονομικά, κυρίως γιατί ο κόσμος δεν επισκέπτεται την περιοχή μας όπως πριν.

 

Πώς αντιμετωπίσατε τις συνέπειες και ποιες δυσκολίες αντιμετωπίζετε; Υπήρξε οποιαδήποτε βοήθεια από οργανώσεις ή από το κράτος;

Οι δυσκολίες που υπάρχουν είναι πολλές, γιατί μετά τον κορωνοϊό, η φωτιά ήταν πολύ ισχυρό χτύπημα για εμάς. Όμως, με πολλή αγάπη γι’ αυτό που κάνουμε και για τον τόπο μας, θα τα καταφέρουμε. Οικονομική βοήθεια είχαμε από την ΚΟΓΕΕ και την υπερευχαριστούμε, καθώς είναι πολύ σημαντική για να συνεχίσουμε.

 

Ποιοι είναι οι στόχοι σας για τη μελλοντική πορεία της μικρής σας επιχείρησης;

Στόχος μας είναι να κάνουμε αυτό τον χώρο ακόμα πιο φιλόξενο και ζεστό, ώστε οι επισκέπτες να έχουν τη δυνατότητα να έρχονται και τον χειμώνα να απολαμβάνουν τον μυρωδάτο μας καφέ και να διαθέτουμε ακόμα περισσότερα προϊόντα δικής μας και τοπικής παραγωγής.

 

Ποια η σχέση σας με την ΚΟΓΕΕ και τι σας προσφέρει;

Μέσα από το Σύλλογο Γυναικών Υπαίθρου Λάρνακας γνώρισα την ΚΟΓΕΕ. Η στήριξη τους είναι πολύ σημαντική μιας και έχουμε την ευκαιρία να προβληθούμε μέσα από τα μέσα που διαθέτουν, αλλά ταυτόχρονα να δικτυωθούμε και με άλλες επιχειρήσεις. Θερμές ευχαριστίες θα πρέπει να απευθύνω και στον Σύνδεσμο Γυναικών που ήταν δίπλα μας από την πρώτη στιγμή και ειδικά την πρόεδρο Άννα Κοσμά για τη στήριξη της.

 

 

Η μελισσοκομία αποτελούσε χόμπι, αλλά οι οικογενειακές συνθήκες οδήγησαν τόσο την Έλενα Χριστοφόρου όσο και τον σύζυγό της να ενταχθούν δυναμικά στον εν λόγω τομέα. Με την επιμονή και τη συμπαράσταση της οικογένειας έστησαν τη δική τους βιοτεχνία, παρασκευάζοντας διάφορα παράγωγα του μελιού με την επωνυμία Γνήσιο Μέλι Μελίνη.Η κ. Χριστοφόρου μας αναφέρει τις επιπτώσεις που είχε η καταστροφική πυρκαγιά στην ορεινή περιοχή Λάρνακας-Λεμεσού για τη βιοτεχνία της, ενώ παράλληλα εκφράζει τους φόβους της για το τι μέλλει γενέσθαι και τις προσπάθειες ανασύνταξης της βιοτεχνίας.

 

Θεωρεί σημαντική την χρηματική βοήθεια και ηθική στήριξη που δέχθηκε από την ΚΟΓΕΕ, επισημαίνοντας πως τέτοιες προσπάθειες στήριξης γυναικών θα πρέπει να επικροτούνται.

 

Πώς πήρατε την απόφαση να δημιουργήσετε τη δική σας βιοτεχνία;

Η ενασχόληση με τη μελισσοκομία και η βιοτεχνία προέκυψαν από χόμπι. Μετά από λίγο καιρό, καθώς είχα μείνει εγώ χωρίς εργασία και ο σύζυγός μου μετά από δύο μήνες κατέστη ανίκανος να συνεχίσει να εργάζεται, λόγω ενός σοβαρού ατυχήματος, έπρεπε να συνεχίσουμε τη βιοτεχνία μας δυναμικά, γνωρίζοντας ότι θα αποτελούσε το μοναδικό κύριο μας εισόδημα.

 

Ευτυχώς, είχαμε πολλή βοήθεια από τον οικογενειακό μας κύκλο, χειρωνακτικά και οικονομικά, και έτσι μπορέσαμε να σταθούμε στα πόδια μας και να γίνουμε αυτοί που είμαστε σήμερα. Καθώς περνούσαν τα χρόνια καταφέραμε και αυξήσαμε τα μελίσσια μας όπως και τις γνώσεις μας γύρω από τη μελισσοκομία.

 

Πόσα χρόνια διατηρείτε την εν λόγω βιοτεχνία και πώς εξελίχθηκε;

Ξεκινήσαμε το 2012 και αναπτυχθήκαμε σταδιακά. Αρχίσαμε με 12 μελίσσια και φτάσαμε στα 450 πριν από την καταστροφική πυρκαγιά, η οποία μας έκαψε τα μισά. Παράγουμε όλα τα είδη προϊόντων από τη μέλισσα, δηλαδή, μέλι, κηρήθρα, γύρη, βασιλικό πολτό και πρόπολη. Ο κόσμος στην αρχή δυσκολεύτηκε να μας εμπιστευτεί αλλά με τον καιρό, καθώς μας γνώριζε, προτιμούσε τα προϊόντα μας, αφού είναι ποιοτικά και χαίρεται όταν βλέπει ένα νεαρό ζευγάρι να προσπαθεί και να παλεύει μόνο του.

 

Με ποιους τρόπους προωθείτε τα προϊόντα σας και υπό ποιαν επωνυμία;

Τα προϊόντα μας τα προωθούμε μέσω ιστοσελίδας που διαθέτουμε στο Facebook αλλά και στο Instagram, ενώ πηγαίνουμε σε λαϊκές αγορές και διάφορες εκδηλώσεις για να γνωρίσει ο κόσμος εμάς αλλά και τα είδη μας απευθείας από τον παραγωγό. Η επωνυμία μας είναι Γνήσιο Μέλι Μελίνη, αφού μια από τις διάφορες εκδοχές για την ονομασία του χωριού μας είναι ότι προήλθε από το άφθονο μέλι που έβγαζαν οι κάτοικοι τα παλιά χρόνια.

 

Ποιες ήταν οι συνέπειες για τη βιοτεχνία σας από την καταστροφική πυρκαγιά στην περιοχή σας;

Η καταστροφική πυρκαγιά, δυστυχώς, δεν άφησε και πολλά στο πέρασμά της. Μας έκαψε 200 μελίσσια, τα οποία βρίσκονταν στα βουνά και δεν προλάβαμε να τα τρυγήσουμε, καθώς και κυψέλες και μηχανήματα που βρίσκονταν στην αποθήκη μας.

 

Πώς αντιμετωπίσατε τις συνέπειες και πώς προχωράτε;

Οι δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε μετά την πυρκαγιά προκύπτουν από το ότι κάηκαν όλα στην περιοχή, η οποία θα κάνει σίγουρα πάνω από 10 χρόνια να ανακάμψει και να γίνει όπως ήταν πριν από τις 3 Ιουλίου του 2021. Και αυτό έχει ως αντίκτυπο να έχουμε τα μελίσσια μας οπουδήποτε έχει ανθοφορία έκτος από το αγαπημένο μας χωριό.

 

Το άλλο πρόβλημα που αντιμετωπίζουμε είναι ότι το εμφιαλωτήριό μας είναι χτισμένο πάνω από ποταμό, ο οποίος τώρα που θα αρχίσουν οι βροχές υπάρχει το ενδεχόμενο να πλημυρίσει, παρασέρνοντας τις εγκαταστάσεις μας. Σε τέτοια περίπτωση τα πράγματα θα είναι πολύ χειρότερα για μας.

 

Ποιοι είναι οι στόχοι σας για τη μελλοντική πορεία της βιοτεχνίας;

Στόχος μας είναι να φθάσουμε τους αριθμούς των μελισσιών που είχαμε πριν από την πυρκαγιά και να αγοράσουμε σιγά σιγά τα μηχανήματα που χάθηκαν. Ελπίζω να τα καταφέρουμε.

 

Ποια η άποψη σας για την ΚΟΓΕΕ;

Να πω την αλήθεια δεν γνώριζα τη δράση της ΚΟΓΕΕ μέχρι τη συνάντηση που είχαμε ως Σύλλογος Γυναικών Υπαίθρου Λάρνακας. Θεωρώ σημαντική τη χρηματική και την όποια στήριξη προσέφερε η ΚΟΓΕΕ στις επιχειρήσεις που πλήγηκαν από την καταστροφική πυρκαγιά. Τέτοιες ενέργειες θα πρέπει να επικροτούνται.