Σύμβουλος Δ.Σ., Επικοινωνίας και ΔΙΣ η Άννα Προδρόμου δηλώνει: Αποτελεσματική επικοινωνία και δημιουργία ενός περιβάλλοντος εργασίας χωρίς αποκλεισμούς είναι καίριας σημασίας. Στη συνέντευξη της η κ.Προδρόμου εξηγά, επίσης, το πώς ο τρόπος που μιλάμε –ακόμη και ο τόνος της φωνής μας- διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην εντύπωση που δίνουμε στους γύρω μας. Μας μιλά ακόμη για θέματα Διαφορετικότητας, Ισότητας και Συμπερίληψης (ΔΙΣ) και σε ποιο στάδιο βρίσκονται στην Κύπρο.
Είστε Σύμβουλος και εγκεκριμένη Εκπαιδεύτρια στις Δημόσιες Σχέσεις και Επικοινωνία όπως επίσης και σε θέματα Διαφορετικότητας, Ισότητας και Συμπερίληψης (ΔΙΣ). Είναι τελικά η επικοινωνία ένα χάρισμα;
Η επικοινωνία μπορεί να είναι και χάρισμα, αλλά πιστεύω είναι κυρίως μια επίκτητη ικανότητα, η οποία θα πρέπει με εκπαίδευση να αναπτυχθεί ως δεξιότητα. Να ξεκινήσουμε όμως από το πώς επικοινωνούμε. Ο τρόπος που μιλάμε, ο τόνος της φωνής μας, η στάση του σώματος μας, οι κινήσεις των χεριών μας, ο προσανατολισμός του βλέμματος, το λεξιλόγιο και τα επιχειρήματα μας είναι οι κύριες συνιστώσες των επικοινωνιακών δεξιοτήτων. Εξίσου σημαντικό είναι να κατανοήσουμε πως επικοινωνία δεν σημαίνει απλά έκφραση λόγου, προφορικού, γραπτού ή άλλου. Η επικοινωνία ολοκληρώνεται όταν το μήνυμα υπερβαίνει τους πιθανούς ‘θορύβους’ και φτάνει στον αποδέκτη. Όσο επικοινωνιακό λοιπόν και αν είναι ένα άτομο απαιτείται πρωτίστως να διαθέτει ακροαστικές ικανότητες, να γνωρίζει το κοινό στο οποίο απευθύνεται, και να προβλέπει τους ‘θορύβους’, τα εμπόδια δηλαδή, που θα αντιμετωπίσει. Όλα αυτά είναι δεξιότητες οι οποίες καλλιεργούνται και αναπτύσσονται. Αυτό κάνουμε στις εκπαιδεύσεις Διαχείρισης Δημόσιας Εικόνας και Δημόσιου Λόγου.
Ας μιλήσουμε λίγο για πολιτική. Μπορεί μια κακή διαχείριση Δημόσιας Εικόνας και Δημόσιου Λόγου να βλάψει ένα δημόσιο πρόσωπο; Αν ναι, σε ποιο βαθμό;
Διανύουμε μια περίοδο όπου η κουλτούρα ακύρωσης, η ‘cancel culture’, λαμβάνει μαζικές διαστάσεις και επηρεάζει κάθε πτυχή της δημόσιας σφαίρας. Είναι τόσο εύκολο να κάνεις μια ανάρτηση, να τουιτάρεις, να ανεβάσεις μια φωτογραφία ή ένα βίντεο χωρίς δεύτερη σκέψη και αυτό σε δευτερόλεπτα να διαδοθεί ευρέως. Η λανθασμένη ή και πολύ απλά η επιπόλαιη διαχείριση της εικόνας και του λόγου μας μπορεί, ναι, να είναι καταστροφική. Ακόμη και αν διαφωνεί κάποιος με την ανθρωποφαγική, όπως χαρακτηρίζεται η κουλτούρα ακύρωσης «ας μην τραβάμε το περίστροφο μας», όπως λέει η Λόρ Μιρά κάθε φορά που ακούγεται αυτή η φράση, «αλλά ας την αντιμετωπίσουμε θετικά και με κριτικό βλέμμα.» Το σημαντικό είναι πως διαχειρίζεσαι μια τέτοια πιθανότητα. Το σίγουρο είναι πως αυτό απαιτεί, ανάμεσα σε άλλα, αυθεντικότητα, συνέπεια και σεβασμό πρωτίστως στον εαυτό μας και κατ’ επέκταση στους γύρω μας.
Μιλήστε μας λίγο και για τα σεμινάρια και εργαστήρια που πραγματοποιείτε, για θέματα Διαφορετικότητας, Ισότητας και Συμπερίληψης. Πόσο εξοικειωμένες βρίσκετε τις κυπριακές επιχειρήσεις με αυτά τα θέματα;
Τα θέματα ΔΙΣ βρίσκονται σε εμβρυακό στάδιο στην Κύπρο, παρόλα αυτά, παρατηρώ ένα αυξανόμενο ενδιαφέρον για το θέμα. Δικαίως, αφού έρευνες σχετικές με τα πλεονεκτήματα εφαρμογής πολιτικών ΔΙΣ έχουν δείξει πως τα ποικιλόμορφα και συμπεριληπτικά εργασιακά περιβάλλοντα έχουν διπλάσιες πιθανότητες να φτάσουν τους οικονομικούς τους στόχους. Οι συμπεριληπτικές και ποικιλόμορφες ομάδες επίσης είναι πιο καινοτόμες, συμμετοχικές και δημιουργικές και οι οργανισμοί που επενδύουν σε τέτοιες πολιτικές έχουν πιο πιστούς και πιο ευχαριστημένους πελάτες. Το αυξημένο ενδιαφέρον βέβαια που παρατηρείται από τις επιχειρήσεις έγκειται και στο γεγονός πως τα θέματα ΔΙΣ ανήκουν στον δεύτερο πυλώνα των ESG κριτηρίων για τα οποία όλο και περισσότερο γίνεται λόγος. H εφαρμογή πολιτικής Διαφορετικότητας, Ισότητας και Συμπερίληψης (ΔΙΣ) αδιαμφισβήτητα είναι μια πρόκληση για κάθε οργανισμό, ίσως η μεγαλύτερη, είναι όμως άκρως απαραίτητη, η οποία δεν αποτελεί πλέον επιλογή. Απαιτεί δέσμευση και μία σαφέστατη στρατηγική προσέγγιση.
To 2018 είχατε βραβευθεί ως Γυναίκα Επιχειρηματίας. Πιστεύετε πως χρειάζονται να υπάρχουν τέτοια βραβεία με βάση το φύλο και θα πρέπει πράγματι οι γυναίκες να αποδέχονται τέτοια βραβεία; Σχεδόν υποδηλώνει μια υποκατηγορία, κάτι ίσως παράλογο σε μια σύγχρονη κοινωνία.
Εξαιρετική ερώτηση και ομολογώ πως και εγώ προβληματίστηκα όταν προτάθηκα. Η αλήθεια όμως είναι ότι είμαι υπέρ των θετικών δράσεων. Ο λόγος που είμαι υπέρ των θετικών δράσεων είναι γιατί ο αγωνιστικός χώρος δεν είναι ίσος, ο επιχειρηματικός τομέας δηλαδή σε θέματα φύλου δεν είναι αξιοκρατικός. Σε αυτό το πλαίσιο λοιπόν, η ιδέα ότι δεν υπάρχουν διακρίσεις λόγω φύλου και ότι το μόνο που πρέπει να κάνουν οι γυναίκες είναι να δουλέψουν πραγματικά σκληρά και αυτό θα αναγνωριστεί είναι εκτός πραγματικότητας. Αρκετές γυναίκες βέβαια, και κατανοώ γιατί, εκφράζουν την ανησυχία πως δεν θέλουν να προσληφθούν μόνο και μόνο επειδή είναι γυναίκες. Κάτι το οποίο, ειδικά σε υψηλόβαθμες θέσεις, συμβαίνει κατά κόρον σε σχέση με τους άνδρες. Η δική μου άποψη είναι αδράξτε την ευκαιρία που σας προσφέρεται και μετά αποδείξτε από αυτή τη θέση πόσο εξαιρετική δουλειά κάνετε και πόσο αξίζετε αυτή τη θέση.
Το πρώτο σας βιβλίο «Women in Conflict Zones» δημοσιεύθηκε από τον εκδοτικό οίκο Erker Media & Publishing House το 2019 και σημείωσε μεγάλη επιτυχία. Τι σας ενέπνευσε στο να το συγγράψετε;
Το περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσα στην Κύπρο διαδραμάτισε καθοριστικό ρόλο στο να ασχοληθώ με τον φεμινισμό και τον ακτιβισμό. Το έναυσμα όμως δόθηκε όταν μετακόμισα, το 2013 μόνιμα όπως τότε νόμιζα, στην Αμερική. Η παραμονή μου λοιπόν εκεί ως μετανάστρια και η νοσταλγία μου για το νησί λειτούργησαν καταλυτικά. Έτσι ολοκληρώθηκε το 2019 το βιβλίο το οποίο αποτελείται από συνεντεύξεις γυναικών προερχόμενες από όλες τις κοινότητες της Κύπρου. Να αναφέρω πως ο όρος ‘conflict’ στον τίτλο του βιβλίου έχει ξεχωριστή χροιά. Δεν αναφέρεται τόσο στην εμπόλεμη ζώνη όσο αποδίδει την κατάσταση κατά την οποία τα ανθρώπινα δικαιώματα των γυναικών αμφισβητούνται ή παραβιάζονται. Το βιβλίο επιχειρεί να αναδείξει πως τέτοιες συγκρούσεις έχουν συχνά ως πεδίο τους γυναικεία σώματα – μια πραγματικότητα που συστηματικά αποφεύγεται να αντιμετωπιστεί στην Κύπρο. Το βιβλίο μου ευελπιστώ πως δημιουργεί επίσης ένα χώρο όπου οι επιδράσεις και οι συνέπειες της «παγωμένης διένεξης» στο νησί – γνωστής ως το κυπριακό πρόβλημα – γίνονται μέρος της ευρύτερης συζήτησης.
Είστε μέλος της BPW Cyprus. Με ποιο τρόπο η Ομοσπονδία συμβάλλει στην ανάδειξη του ρόλου της γυναίκας στην επιχειρηματική κοινότητα και πώς σας έχει βοηθήσει εσάς προσωπικά;
Έγινα μέλος της Ομοσπονδίας Γυναικών Επιχειρηματιών και Επαγγελματιών λόγω της ταύτισης των προσωπικών μου επιδιώξεων με εκείνες του Οργανισμού όπως η ίση συμμετοχή γυναικών και ανδρών στην εξουσία και στα κέντρα λήψης αποφάσεων και οι ίσες ευκαιρίες στην απασχόληση και τις αμοιβές. Το γεγονός πως είναι ένας διεθνής οργανισμός παγκόσμιας εμβέλειας συνεπάγει επίσης και πρόσβαση σε ευρύτερα δίκτυα ανταλλαγής απόψεων και τεχνογνωσίας. Προσωπικά είμαι εξαιρετικά ευγνώμων για την δυνατότητα που μου δίνεται μέσω της ΟΓΓΕ να αλληλοεπιδράσω και να δημιουργήσω δίκτυα στήριξης με άλλες γυναίκες, όχι μόνο σε επαγγελματικό αλλά και σε προσωπικό επίπεδο.
